माणसांच्या गोष्टी – १

रेडवुड सिटी

” मी लोकांना प्रेरणा देणार ” माझ्यामुळे लोकांनाही स्फूर्ती मिळेल” असे काSही नाही. प्रेरणा, स्फूर्ती, आदर्श हे शब्द आम्ही अपंग/अक्षम अनेक वेळा ऐकतो. तुम्हा सक्षम लोकांना ते मोठे प्रेरक सकारात्मक वगैरे वाटत असतील पण आमच्यासाठी, आम्हाला ते दुय्यम,कमी लेखणारे आहेत असेच वाटते. मी अपंग, कमी सक्षम, असूनही किती आनंदात आहे हे अगदी खोटं आहे. फक्त, “मी मजेत आनंदात राहाते हे खरे आहे” ; संपलं.”

” आजच मला लंडन स्कूल आॅफ इकाॅनमिक्समध्ये प्रवेश मिळालाय ! एक मिनिट थांबा हं. मला जरा लिपस्टिक लावू द्या आधी; मग माझा फोटो काढा ”

  •  चाकाच्या खुर्चीत बसलेली चिनी मुलगी

“माझी परमेश्वरावर पूर्ण श्रद्धा आहे. मी दीक्षाविधी घेऊन झालेला priest आचार्य आहे. पण ह्या सगळ्याचा मला उबग आला आहे. ह्यात काही अर्थ नाही अशी आता माझी धारणा झालीय. लोक देवाधर्माच्या नावाखाली वाटेल त्या भयंकर गोष्टी करु लागलेत. लोकांच्या रोजच्या, जगण्याच्या, वैयक्तिक बाबींत ढवळा ढवळ करु लागलेत. काय म्हणायचे याला? देव हे सांगतो? धर्म असं वागायला सांगतो? देवाच्या मागे दडून, आड राहून हे चालले आहे; ह्याचा मला जास्त मन:स्ताप होतोय् मला.”

  • एक म्हातारा प्राॅटेस्टंट प्रिस्ट/ धर्माचार्य

” मी सांगतो ते नीट ऐक. प्रार्थना कामी येते. फळाला येते. प्रार्थना ही शक्ती आहे.”

” तुमची प्रार्थना फळाला आली नाही असे केव्हा झालंय का? “

” होS जेव्हा मी प्रार्थना केली नाही तेव्हा! ”

  • सुटा बुटातला एक कृष्णवर्णी सद्गृहस्थ                         

” सहा वेळा कॅन्सर झाला मला. प्रत्येक वेळी, साही वेळा,त्याला हरवले आहे मी!”

  •  टोपी घातलेला, मोटर-बॅटरीवर चालणाऱ्या खुर्चीत बसलेला  म्हातारा

” त्याला नेहमीआपण पुढेअसावे असे वाटते. तो पुढे असतो. शांतपणे मागे राहून पुढे कसे जावे ते मी शिकले ! 

  • एक तरुण कृष्णवर्णीय स्त्री

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *